Zapomniałam, ot, na chwilę – na to życie…
Kim ja jestem …
Zapomniałam … i dlatego
Błądzę, cierpię, chcę i nie chcę…
Zapomniałam, że nie jestem
Myślą, ani ciałem
Zapomniałam, żem miłością
Tak, zupełnie zapomniałam
Wraca pamięć, a z pamięcią
Pokój wzrasta w sercu, w myślach
Już nie błądzę po omacku
Wiem po co na Ziemię przyszłam
By wyśpiewać pieśń Miłości
Każdym tchnieniem, słowem, gestem
Bo ja żyję, ciągle żyję…
I wciąż jestem, jestem
J E S T E M
