Każde imię – mym imieniem
Forma – mym obrazem
Więc mnie teraz czcij we wszystkim
Wkrótce tobie się ukażę
Ujrzysz moją postać w sobie
Cały wszechświat jest mym blaskiem
Moja światłość w tobie świeci
Tu i teraz, poza czasem
Przestań śnić swój sen odwieczny
Żeś samotny, opuszczony
Poczuj w sobie moc atmiczną*
Wnet się staniesz odrodzony
I nie dojrzysz nigdzie bólu
Nędzy, żalu ani smutku
Wszak tym światem Miłość rządzi
Nieustannie, pomalutku
Zmienia ludzkie serca, topi
I przemienia je w brylanty
W taki sposób gra się toczy
Zbudź się wreszcie, spójrz – to żarty!
* Atma – boski pierwiastek w człowieku, prawdziwe Ja – Atma
