Śpiewaj, Panie, swoje pieśni
Graj na strunach światła
Niech nam Twoja Gwiazda świeci
Po krańce Wszechświata!
Tyś melodią w sercu naszym
Rytmem jego bicia
Tego nikt nam nie odbierze
Tego, ani życia
W Twoim Sai promieniowaniu
W miłosnym uścisku
Wiwat, Swami, szczęście nasze
Jesteś nam tak bliski
Że już nie ma nas, ni Ciebie
Lecz jest tylko Jedno
Jedno szczęście, miłość, prawda
I pokój i pewność
Pewność, że jest dobrem wszystko
Zło jest tym złudzeniem
Które tylko brakiem światła
Naszym przywidzeniem
Oto prawda cała
Jest niezmienna, niepodzielna
Piękna i wspaniała
Tobie, Swami, ją zawdzięczam
Twojej te nauce
Które wszystkie me udręki
I męki odrzuca
Bo są one wydumane
Umysł je wymyślił
Bowiem żyć potrafi tylko
Poprzez swoje myśli
Myśli są ograniczone
Porzucić je trzeba
By w objęciach Boskiej Prawdy
Zakosztować Nieba