Słoneczko, słoneczko, Ty moje kochane
Co od rana świecisz, nigdy nie ustajesz
Światłem jesteś, Panie, życiodajną siłą
Bez której by wcale nas nie było
Jesteś naszym szczęściem, radością i chlebem
Który spożywa gdy go spuszczasz z nieba
Wraz z kropelką deszczu, który ziemię zrasza
Bo szacunek ludzi, stale się uprasza
Ty panujesz wszędzie, nad wszystkim masz pieczę
Nic przed Tobą się nie schowa, ani nie uciecze
Bo dokąd by miało, uciec przed Twą łaską?
Pobłogosław słonko dzisiaj nas swym blaskiem
Dajesz nam to światło, które wciąż się trudzi
Gdy wszelkie stworzenie, do życia pobudzić
Słoneczko, słoneczko kochane ty, nasze
Oświecaj miłością swoją serca nasze
